Kinderen en trauma

Onlangs heb ik de training Level I Slapende honden? Wakker maken! gevolgd.

Arianne Struik heeft haar methodiek Slapende Honden? Wakker maken! zo gemaakt dat deze voor kinderen en ook voor verstandelijk beperkten kan worden ingezet. Psycho-educatie over de Window of tolerance bijvoorbeeld is zoals de illustratie laat zien is gemakkelijk uit te leggen.

Kun je in je raampje blijven?
Wat betekent dat? In het dagelijks leven is het fijn als je je emoties kunt reguleren, je wordt niet Te boos bijvoorbeeld. Ook voor verwerken van trauma is het nodig dat je niet uit je raampje gaat. Soms is eerst stabiliseren nodig tot een fasegerichte verwerking te kunnen komen. Arianne Struik heeft daar 6 testen voor bedacht of een kind of verstandelijk beperkte kan starten met traumaverwerking. Na bij haar de eerste training te hebben gevolgd ben ik over deze methodiek en ben erg enthousiast.

Raampje voor kinderen

Kun je in je raampje blijven?

Meer over Window of tolerance  
Als je niet in de het normaal denkende mensenbrein kunt blijven dan kun je schieten in een Hyper-arrousal en noemen voor het gemak het zoogdierenbrein, hier laat je Vecht, Vlucht of (actief) Verstoppen als acting-out zien. En als dat niet werkt gaat je brein over naar een Hypo-arrousal wat we het reptielenbrein noemen. Het gedrag is dan bevriezen of onderwerpen en is in acting low met verstijfd of verslapt lijf. Hier is ook sprake van dissociatie een vorm van wegdromen en dat je min of meer je lijf verlaat.

Het plaatje laat op en analoge manier dit gedrag in dieren zien zo is deze methodiek ook beschikbaar voor een brede doelgroep.
Zes testen (link) die ik heb leren afnemen bepalen of je klaar bent om aan trauma verwerking te beginnen.
Nu richt ik mijn praktijk op volwassenen maar wilde deze training volgen voor mijn project “Vroegsignalering”.
Waar verschillende (online) trainingen voor in de maak zijn.

Hieronder de beschrijving van de workshop:

Inhoud
Er zijn getraumatiseerde kinderen bij wie de behandeling van hun trauma’s lastig
is. Deze kinderen willen niet over hun herinneringen praten, hebben
geheugenverlies van hun herinneringen of het kind en/of de verzorgers en/of de
verwijzer schatten in dat het kind mogelijk ontregeld raakt of dissocieert als er over
die herinneringen wordt gesproken. Men is bang om erover te beginnen en het kind
overstuur te maken; we willen geen ‘slapende honden wakker maken’. De methode
Slapende Honden helpt deze kinderen en hun netwerk om er toch over te gaan
praten en hun trauma’s te verwerken. Sinds de methode beschreven werd in
Slapende Honden? Wakker maken (2010) zijn veel behandelaren en instellingen in
binnen en buitenland slapende honden aan het wakker maken. In de tweede druk
(2016) zijn deze ervaringen meegenomen en zijn toepassingen van Slapende
Honden beschreven bij uithuisgeplaatste kinderen en mensen met een
verstandelijke beperking. Deelnemers ontvangen het boek bij aanvang van de
workshop.
Het doel van deze behandelmethode is om vroegkinderlijk, chronisch
getraumatiseerde kinderen zo snel mogelijk ze zover te krijgen dat ze aan
traumaverwerking kunnen beginnen. Aan de hand van zes testen, zes items die een
rol kunnen spelen, wordt een inventarisatie gemaakt van mogelijke redenen
waarom het kind niet wil of kan praten. Met die analyse kunnen interventies
worden ingezet. Voor elk kind kun je een eigen behandeling samenstellen die
precies past bij wat er nodig is. Er zijn oefeningen die in contacten met het kind
kunnen worden toegepast of in ouderbegeleiding of gezinscontacten. Slapende
Honden kan ook richting geven aan beslissingen van (gezins)voogden over
omgang, perspectief en maakt helder wat het kind nodig heeft aan
randvoorwaarden voor behandeling.

De behandelmethode wordt uitgebreid toegelicht en er wordt geoefend met het
vormgeven van een behandeltraject aan de hand van (eigen) casuïstiek. Aan het
einde van de dag hebben deelnemers voldoende theoretische achtergrond en
praktische kennis op gedaan om een behandeltraject (mede) te kunnen op zetten
voor chronisch getraumatiseerde kinderen die traumaverwerking nodig hebben.

Trainer
Arianne Struik is ontwikkelingspsycholoog/systeemtherapeut en EMDRsupervisor.
Zij werkte 20 jaar in de kinder- en jeugdpsychiatrie met
vroegkinderlijk, chronisch getraumatiseerde kinderen die thuis wonen, in
pleeggezinnen en residentiele afdelingen. In 2014 verhuisde ze naar Australië waar
ze vanuit haar eigen praktijk werkt en workshops en trainingen geeft in binnen en
buitenland.